Olayımıza gelince; davacının halen kirada oturmakta olduğu hususu dosya kapsamı ile sabit olup, esasen bu husus mahkemenin de kabulündedir. Mahkemece her ne kadar davacının tahliye tehdidinin ispatına yönelik delil bildirilmediğinden ve tahliye tehdidini ispat edemediğinden bahisle davanın reddine karar verilmiş ise de, konut ihtiyacına dayalı davalarda ihtiyaçlının kirada oturması ihtiyacın varlığı açısından yeterli olup, ayrıca tahliye tehdidi altında bulunması gerekmemektedir.

DAVACININ KİRADA OTURDUĞU KONUSUNDA UYUŞMAZLIK BULUNMADIĞINA GÖRE İHTİYACIN GERÇEK, SAMİMİ VE ZORUNLU OLDUĞUNUN KABULÜ İLE DAVALININ TAHLİYESİNE KARAR VERMEK GEREKİRKEN, YAZILI GEREKÇE İLE DAVANIN REDDİNE KARAR VERİLMESİ DOĞRU DEĞİLDİR.